Autobiograficzne opowiadania Tove Jansson, której międzynarodową sławę przyniósł cykl książek o Muminkach. Opisuje ona czasy swego dzieciństwa z punktu widzenia wrażliwego dziecka, tworząc obrazy czarodziejskie, mityczne, a jednocześnie mocno osadzone w rzeczywistości. Można tu odnaleźć źródła przesłania książek o Muminkach i pierwowzory niektórych postaci. Od wydawcy: Tove Jansson nigdy nie napisała klasycznej autobiografii, choć przez całe życie tworzyła autoportrety - w książkach, listach, ilustracjach i obrazach. Rok po śmierci ojca, rzeźbiarza Victora Janssona, w 1959 napisała kilka krótkich tekstów opowiadających o dziecku i rodzicach artystach. Sześć lat później Tove oddała ojcu hołd, publikując "Tatusia Muminka i morze", książkę z dedykacją „dla pewnego ojca”. Jesienią 1967 roku Tove Jansson napisała w liście do przyjaciółki: „teraz nie piszę już dla dzieci, ale o pewnym dziecku - dla dorosłych. Ciężko jest i ekscytująco bez pomocy Doliny Muminków”. "W »Córce rzeźbiarza« Tove Jansson nie kryje już historii rodzinnych pod płaszczem muminkowej metafory, nie wymyśla imion dla swoich bohaterów. Opowiada o zabawach, przygodach, o domu, a przede wszystkim o wspaniałej rodzinie i miłości, bez których z pewnością niełatwo byłoby jej stać się jedną z najwybitniejszych artystek XX wieku." Justyna Czechowska, tłumaczka "Tove Jansson »Córką rzeźbiarza« napisała swoją wersję dziecięcych lat. Mieści się w niej artystyczna topografia, para ludzi sztuki i myślenie obrazami, którym przesiąkają język i życie." Fragment książki Boel Westin "Tove Jansson. Mama Muminków" Byłoby błędem doszukiwać się w »Córce rzeźbiarza« biograficznego klucza do Muminków. To zupełnie inna proza. Tove Jansson, spełniona pisarka, powraca tu do własnego dzieciństwa i otula je dojrzałym, szczęśliwym spojrzeniem. Cudowna książka! [empik.com]